Özel Öğrenme Güçlüğü

Özel öğrenme güçlüğü (ÖÖG), bazı bireylerin öğrenme sürecinde zorluklar yaşadığı bir durumdur. Bu durum, genellikle normal zeka düzeyine sahip olan bireylerde ortaya çıkar ve farklı öğrenme alanlarında güçlükler yaşanmasına neden olabilir. ÖÖG, kişinin okuma, yazma, matematik, dil becerileri, bellek, dikkat, problem çözme, organizasyon gibi alanlarda zorlanmasına sebep olabilir.

ÖÖG'nin belirtileri kişiden kişiye değişiklik gösterebilir, ancak yaygın belirtiler şunlar olabilir:

Okuma ve yazma güçlüğü (Disleksi-Disgrafi): Harfleri, kelimeyi tanıma veya okuduğunu anlama zorluğu yaşama, yazma sürecinde hatalar yapma gibi sorunlar ortaya çıkabilir.

Matematik güçlüğü (Diskalkuli): Temel matematik kavramlarını anlama, sayıları düzgün bir şekilde kullanma, matematiksel problemleri çözme gibi alanlarda zorlanma görülebilir.

Dil becerilerinde zorluk: Dilin işleyişini anlama, kelime haznesi oluşturma, cümle yapısı ve dilbilgisi kurallarını takip etme gibi alanlarda güçlükler yaşanabilir.

Bellek sorunları: Bilgileri hatırlama, kısa süreli hafıza, uzun süreli hafıza veya işitsel görsel bellek gibi alanlarda sorunlar ortaya çıkabilir.

Dikkat eksikliği: Dikkatin sürekli dağılması, odaklanma güçlüğü, dikkati sürdürmekte zorlanma gibi belirtiler görülebilir.

Problem çözme ve organizasyon becerilerinde zorluk: Problem çözme sürecini anlama, analitik düşünme, zaman yönetimi, işleri planlama ve organize etme gibi alanlarda güçlükler yaşanabilir.

Özel öğrenme güçlüğü yaşayan bireylerin eğitiminde temel hedef, bireyin öğrenme becerilerini geliştirmek, akademik başarıyı artırmak, özgüveni yükseltmek ve bağımsız öğrenme yeteneklerini desteklemektir.

ÖZEL ÖĞRENME GÜÇLÜĞÜ YAŞAYAN BİREYLERİN EĞİTİMLERİNDE KULLANILAN ÖĞRETİM YÖNTEMLERİ

1. Bireyselleştirilmiş Öğretim: Bireyselleştirilmiş öğretim, bireyin özel ihtiyaçlarına ve öğrenme düzeyine uygun olarak öğretimin kişiselleştirildiği bir yöntemdir. Bireysel öğrenme hedefleri belirlenir ve öğretim programı bireye özgü olarak tasarlanır.




2. Kılavuzlu Öğretim: Kılavuzlu öğretim, adım adım öğretim sağlayarak öğrencinin öğrenme sürecini destekler. Öğretmen veya eğitimci, öğrenme hedeflerini belirler ve öğrenciyi öğrenme sürecinde yönlendirir, destekler ve geri bildirim sağlar.




3. İşbirlikli Öğrenme: İşbirlikli öğrenme, öğrencilerin birlikte çalışarak öğrenmeyi teşvik ettiği bir yöntemdir. Grup projeleri, tartışmalar, ortak çalışmalar gibi etkinliklerle öğrenciler birbirleriyle etkileşime geçer, fikir alışverişinde bulunur ve birlikte öğrenir.




4. Somut Öğretim: Somut öğretim, bireyin öğrenme sürecinde somut materyallerin kullanıldığı bir yöntemdir. Gerçek nesneler, manipülatif materyaller, örnekler ve pratik deneyimler kullanılarak soyut kavramların anlaşılması kolaylaştırılır.




5. Görsel Destekler: Görsel destekler, bireyin öğrenme sürecinde görsel materyallerin kullanıldığı bir yöntemdir. Görsel şemalar, grafikler, resimler, görsel tablolar ve infografikler kullanılarak bilgilerin görsel olarak sunulması sağlanır.




6. Teknoloji Destekli Öğrenme: Teknoloji destekli öğrenme, bireylerin öğrenme sürecinde teknolojik araçları kullanarak öğrenmeyi desteklediği bir yöntemdir. Öğrenme uygulamaları, e-öğrenme platformları, interaktif tahtalar ve diğer teknolojik araçlar kullanılarak öğrenme deneyimi zenginleştirilir.




7. Geri Bildirim: Geri bildirim, öğrenciye öğrenme sürecinde performansı hakkında bilgi verme ve yapıcı geri dönüt sağlama yöntemidir. Öğrencinin güçlü yönlerini takdir ederken, geliştirilmesi gereken alanlarda da rehberlik sağlar.




8. Duyusal Bütünleme Terapisi: Otizmli bireylerde duyusal işleme zorlukları yaygın olabilir. Duyusal Bütünleme Terapisi, duyusal girişimlere duyarlılığı düzenleme, duyusal uyaranlara uyum sağlama ve duyusal işleme becerilerini geliştirme üzerine çalışmalar içerir.




9. Oyun terapisi: çocuklar, ergenler veya yetişkinler gibi bireylerin duygusal, sosyal ve davranışsal zorluklarına yardımcı olmak için oyunun terapötik kullanımını içeren bir tedavi yöntemidir. Oyun terapisi, bireylerin iç dünyalarını ifade etmelerine, duygusal rahatlama sağlamalarına, sorunlarını anlamalarına ve çözmelerine yardımcı olmayı amaçlar.




10. Davranış Değiştirme Terapisi: özel ihtiyaçları olan bireylerin istenmeyen davranışlarını tanımlamak, anlamak ve değiştirmek için kullanılan bir terapi yaklaşımıdır. Bireylerin davranışlarının altında yatan nedenleri anlamaya odaklanır ve daha uygun davranışları teşvik etmeyi ,sosyal, duygusal ve davranışsal becerilerini geliştirmeyi amaçlar.